Να γεμίσει ο τόπος καταλήψεις…

ΚΑΛΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ!!!


Σήμερα 14 Μάιου αποφασίσαμε να καταλάβουμε το επί χρόνια εγκαταλελειμμένο σπίτι επί της οδού 28ης Οκτωβρίου 81. Είμαστε φοιτήτριες/ες, άστεγες/οι, άνεργες/οι και εκμεταλλευόμενοι μιας κοινωνίας προνομίων με ελάχιστες ευκαιρίες για επιβίωση.

Σε μια περίοδο όπου πρόσφυγες και μετανάστες έχουν ξεχαστεί πια στο περιθώριο, συνεχίζουν να ζουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης στοιβαγμένοι κατά χιλιάδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης – “HOT SPOT”, άστεγοι πεθαίνουν από το κρύο, παιδιά βρίσκονται στις εντατικές γιατί προσπαθούσαν να ζεσταθούν (π.χ. το περιστατικό με την πυρκαγιά στην οδό Μανδηλαρά, 23/11/16), κάποιοι σφάζονται με τον αδερφό τους για να αποκτήσουν ακόμα ένα σπίτι για τη συλλογή τους. Σου κόβουν το ρεύμα και το νερό γιατί απλά μέσα στην κρίση δεν έχεις να πληρώσεις, σε απειλούν με έξωση γιατί καθυστέρησες ένα νοίκι, βγάζουν το σπίτι της γειτόνισσας σε πλειστηριασμό γιατί χρωστάει στην εφορία. Συν τοις άλλοις προσπαθώντας να επιβιώσεις βαράς 12ωρα στη δουλειά(παράνομη ή  μη ) βιώνοντας την τρομοκρατία από τα αφεντικά σου φοβούμενος να μιλήσεις μη τυχόν και σε (ξανά)απολύσουν. Και στην τελική το μόνο που σου μένει  είναι ελάχιστος χρόνος για να αντιληφθείς το πόσο βίαιη είναι η κοινωνία στην οποία ζεις, όπου μόνο με άγχος και στρες αναρωτιέσαι αν θα μπορέσεις να συνεχίσεις.

Σε μια τέτοια πραγματικότητα εμείς δεν επιλέγουμε να σωπάσουμε αλλά να δράσουμε! Καλύπτουμε τις ανάγκες μας αλλά κυρίως κάνουμε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτά που προτάσσουμε: ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ γιατί καμία και κανένας δεν είναι μόνη/ος. Προερχόμαστε από τα κάτω, μέλη του ευρύτερου αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε καταπιεσμένο, μαθαίνουμε να ζούμε συλλογικά μέσω της αυτοοργάνωσης, επιλέγουμε την συνδιαμόρφωση ως συλλογικό μέσο λήψης αποφάσεων με αντιιεραρχικό χαρακτήρα, παλεύουμε μαζί για ότι μας ανήκει γιατί ΟΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ.

Επιλέγουμε μια γειτονιά σαν κι αυτή γιατί θεωρούμε ότι μόνο έτσι μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά, να αλληλεπιδράσουμε όλοι μαζί συλλογικοποιώντας τις ανάγκες και τα προβλήματα μας, δημιουργώντας συνελεύσεις γειτονιάς, χτίζοντας έτσι εστίες αντίστασης ενάντια σε ότι μας καταπιέζει. Το σπίτι θα είναι ανοιχτό για τη γειτονιά αλλά ΟΧΙ για σένα φασίστα, ρατσιστή, σεξιστή, μπάτσε, πολιτικέ και κάθε εκμεταλλευτή αυτής της κοινωνίας.

ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
 ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ BARRICADA