πλ.Ταχυδρομείου Λάρισα στις 30 Νοεμβρίου 12:00
Στις 5 Νοεμβρίου, στις 6:30 μπάτσοι όλων των ειδών (Ασφαλίτες, Ματ, καπελάκηδες, οπκε) έκαναν έφοδο στην κατάληψη Palmares. Ξεκίνησαν να χτυπούν την πόρτα φωνάζοντας να ανοίξουμε και πως βρίσκονται εκεί με παρουσία εισαγγελέα με σκοπό την έρευνα και την εκκένωση του σπιτιού. Αφού μετά από ώρα μπήκαν μέσα ξεκίνησαν να ερευνούν το σπίτι, με την παρουσία μας πάντα, χωρίς να καταφέρουν να βρουν κάτι επιλήψιμο. Μέσα στο κτήριο βρισκόμασταν έξι συντρόφισσες/οι.
Έπειτα μεταφερθήκαμε στο τμήμα και μας απαγγέλθηκαν οι εξής κατηγορίες : Διατάραξη οικιακής ειρήνης και παράβαση του νόμου “περί προστασίας των δημόσιων κτημάτων”. Αξίζει να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος νόμος υφίσταται από το 1938 δηλαδή νόμος του μεσοπολέμου και του Μεταξά, κάτι που μας κάνει ξεκάθαρο τον εκδικητικό και τον λυσσαλέο τρόπο με τον οποίο η εισαγγελία και το κράτος κυνήγησαν την υπόθεση αυτή. Συνεχίζοντας, στο τμήμα μας ζητήθηκε να δώσουμε δακτυλικά αποτυπώματα, κάτι που αρνηθήκαμε, προσθέτοντας έτσι στις κατηγορίες μας και αυτή της απείθειας.
Τώρα, για να μην εθελοτυφλούμε, όλο αυτό ήταν μέρος της κεντρικής πολιτικής της Ν.Δ. που με την ρητορεία του “Νόμος και Τάξη” και την πρακτική της ισοπεδωτικής καταστολής, εδώ και καιρό χτυπά το καταληψιακό κίνημα στην Αθήνα. Επιπροσθέτως μεγάλο κομμάτι τόσο στην ενορχήστρωση όσο και στην τέλεση της τελευταίας πράξης έχει και το Γηροκομείο Λάρισας το οποίο αποφάσισε να ανανεώσει εκ νέου την μήνυση του. Αυτό μας δείχνει την ιδιοκτησιακή πολιτική του Γηροκομείου το οποίο δηλώνει δημόσια και ανοικτά πως λόγο μεγάλων οικονομικών δυσχερειών αδυνατεί όχι μόνο να φροντίσει τους τρόφιμους του αλλά και να καλύψει τις μισθοδοσίες των εργαζομένων του. Για να μην θυμηθούμε τα υπέρογκα χρέη του προς ΔΕΗ και ΔΕΥΑΛ τα οποία ουδέποτέ αναφέρθηκε πότε και πως δημιουργηθήκαν και πως το Γηροκομείο με τις τόσες δωρεές σε ακίνητα και όχι μόνο βρέθηκε σε τέτοια θέση?
Συμπερασματικά λοιπόν, βλέπουμε πως τόσο στην Λάρισα όσο και στην Αθήνα η κεντρική πολιτική της κυβέρνησης αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η εξής: Πάταξη του ότι αντιβαίνει στην επίπλαστη “κανονικότητα της ταξικής βαρβαρότητας και των κοινωνικών διαχωρισμών” χτυπιέται και καταστέλλεται. Στο βωμό της κερδοσκοπίας τους και των μαξιμαλιστικών τους βλέψεων δεν χωράει τίποτα διαφορετικό, τίποτα ελεύθερο τίποτα ακηδεμόνευτο.
Η απάντηση μας προς όλους αυτούς είναι ξεκάθαρη και λέει πως η βία που μας ασκείται έμμεσα ή άμεσα δεν θα μείνει αναπάντητη. Αν ο κόσμος που ονειρεύονται δομείται πάνω στις πλάτες των απόκληρων και των εξεγερμένων αυτής της κοινωνίας, αν η πρακτική τού “ότι δεν λύνεται κόβεται” γίνει κυρίαρχη, τότε αυτός ο κόσμος δεν μας χωρά και θα κάνουμε τα πάντα για να τον αλλάξουμε.
Τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο καθώς η αλληλεγγύη μας θα κερδίσει.
Υ.Γ Αλληλεγγύη στις εκκενωμένες καταλήψεις της Αθήνας και σε αυτές που απειλούνται με καταστολή, σύντροφοι/σες τίποτα δεν χάθηκε….
ΌΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΛΕΛΗΜΕΝΑ. 10,100,1000ες
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΈΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ.
Κατάληψη Ντουγρού-Αναρχική Κατάληψη Palmares-Κατειλημμένο Στέκι Αντιδραστήριο-Αλληλέγγυες/οι