Bρισκόμαστε σε μία συγκυρία καραντίνας όπου η υγειονομική βόμβα της επιδημίας μετράει αντίστροφα για πολλούς/ες από εμάς αφήνοντας μας λίγες επιλογές (δράσης και ανταπάντησης σε όσα ζούμε. ) Αρχικά , σαν πολιτικός χώρος και καταληψίες έχουμε επιλέξει να μην αρκεστούμε στην κρατική συνταγογράφηση ”ατομικών ευθυνών” και να βρεθούμε αλληλέγγυα δίπλα σε όσους το έχουν ανάγκη . Έτσι, σαν μέλη της κατάληψης Ντουγρού συνεχίζουμε να ζούμε συλλογικά και αντιεραρχικά προωθόντας την έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των απο τα κάτω και όλων όσων καταπιέζονται και βάλλονται περισσότερο κάθε φορά που εμφανίζονται ”κρίσεις” παντώς τύπου . (οικονομικές, υγειονομικές κλπ.)
Εμείς ξέρουμε καλά ότι σε όλες τις κρίσεις που ανακηρύσουν τα κράτη και πολλοί άλλοι προνομιούχοι, υπεύθυνος δεν είναι άλλος παρά το ίδιο το σάπιο καπιταλιστικό τους σύστημα που προασπίζονται με νύχια και με δόντια εις βάρος μας. Αυτοί που στηρίζαν τόσα χρόνια τις ιδιωτικοποιήσεις και την απαξίωση των δημόσιων υπηρεσιών, ανάμεσα τους και τις δομές υγείας, που είναι αναγκαίες για την επιβίωση μας, έρχεται η ώρα να απολογηθούν για όλους όσους χτυπήθηκαν ή θα χτυπηθούν από την πανδημία. Επίκαιρα, με επιδημία και χωρίς, τα αιτήματα για δωρεάν και αξιοπρεπή υγεία, παιδεία, στέγη, ρεύμα και νερό για όλους/ες. Με πολλούς/ες από τη γειτονιά μας έχουμε βρεθεί πολλές φορές μαζί στις ουρές του ΟΑΕΔ, στις ατελείωτες ουρές των εξωτερικών ιατρείων κάποιου νοσοκομείου, στα ταμεία της ΔΕΗ και της ΔΕΥΑΛ, σε κάποιο χώρο εργασίας, στο γραφείο του επιθεωρητή εργασίας, σε κάποιο κρατητήριο του Α.Τ., στους δρόμους, στη σχολή, στα πάρκα, σε κάποια διαδήλωση, σε κάποιο μπαρ στην κατάληψη.
Σίγουρα με άλλους/ες τόσους/ες σε αυτήν την πόλη έχουμε βρεθεί απέναντι και σίγουρα με πολλούς/ες θα συνεχίσουμε να είμαστε απέναντι όσο τρέφουν και τρέφονται από την μισαλλοδοξία αυτού του κόσμου. Ο ιστός της πόλης , μέρα με τη μέρα, δεν απονεκρώνεται, αλλά αναδιαρθρώνεται και αναρωτιόμαστε για τα επισφαλή δεδομένα που συγκροτούσαν και συγκροτούν την καθημερινότητα: πως θα πληρωθούν τα νοίκια, οι λογαριασμοί, το μάρκετ? πότε θα ξαναβγώ για μεροκάματο? πως θα εργαστώ και Κυριακές με τα παιδιά χωρίς νηπιαγωγείο?
Ερωτήματα που δεν εκλείπανε και πριν φυσικά, αλλά τώρα η συγκυρία εξωθεί πολλούς/ες από εμάς σε ακόμα πιο ευάλωτη θέση. Καλούμε λοιπόν όσους/ες έχουν ανάγκη από οποιαδήποτε βοήθεια, είτε υλική (τρόφιμα, φάρμακα, είδη υγιεινής) είτε πρακτική (βοήθεια με τα ψώνια από σούπερ μάρκετ ή φαρμακείο), να απευθυνθούν στην κατάληψη. Ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι όσο το κράτος, εν καιρώ επιδημίας, το μόνο που έχει να μας προσφέρει είναι και άλλη μπατσαρία εμείς έχουμε να προσφέρουμε ο ένας την άλλη.
Σας καλούμε όλους/ες από έξι δρόμους και απ΄οπουδήποτε αλλού, να δώσετε ότι σας περισσεύει από βασικά είδη ανάγκης αυτήν τη περίοδο (τρόφιμα μακράς διάρκειας, είδη υγιεινής) στο διπλανό σας που ξέρετε ότι έχει ανάγκη.