Τρανς ημέρα αντί – μνήμης
Στις 20 Νοέμβρη είναι καθιερωμένη η διεθνής ημέρα τρανς μνήμης, αυτή η μέρα είναι αφιερωμένη στα δολοφονημένα τρανς και gender non-conforming («φυλοδιαφορετικά») άτομα, σε ολόκληρη την γη, κάθε χρόνο. Η έμφυλη βια αποτυπώνεται στα σώματα μας με τον πιο βίαιο τρόπο γιατί, ως τρανς και queer υποκείμενα, αποτελούμε την ουσιαστική αμφισβήτηση των έμφυλων προτύπων και της cis-έτερο-πατριαρχικής κανονικότητας.
Ενώ αναγνωρίζουμε την σημασία του πένθους, δεν επιλέγουμε να επικεντρωθούμε αυτή τη μέρα σε μια λίστα με ονόματα των δολοφονημένων. Αν κάποιες συνθήκες δολοφονούν άμεσα υπάρχουν άλλες τόσες και περισσότερες που κάνουν την ζωή αβιωτη. Όπως και σε κάθε άλλη κοινωνική μερίδα, συνεκτικός παράγοντας είναι η ταξική θέση των υποκειμένων. Βλέπουμε τρανς άτομα με προνόμια που δεν αντιμετωπίζουν ή αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερα εμπόδια στην καθημερινή τους ζωή, στην πρόσβαση στις σχεδόν ανύπαρκτες(για όλη την κοινωνία) κρατικές υποδομές, στον βιοπορισμό, στην κοινωνική αλληλεπίδραση κ.λπ. Παράλληλα, το κράτος χτυπάει τις πλέον ευάλωτες από την τρανς κοινότητα, τις τρανς γυναίκες σεξ-εργατριες που είτε για να επιβιώσουν είτε από απλή επιλογή, επέλεξαν αυτή τη δουλειά. Αυτό το είδαμε χαρακτηριστικά στις «σκούπες» που έκανε η αστυνομία της Θεσσαλονίκης το 2013 σε τρανς σεξ-εργατριες.
Η αντιβία συχνά, αν όχι πάντα, είναι ο μόνος τρόπος για να «δικαιωθούν» τα δολοφονημένα αδέρφια μας, και έτσι προτάσσουμε αυτήν ως μέσο διοχέτευσης της οργής μας. Αναγνωρίζουμε κάθε αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση σαν κοινό πεδίο πάλης και έχουμε σαν εργαλείο μας την διαθεματικότητα, δηλαδή την προσέγγιση που αναγνωρίζει την διαπλοκή των εξουσιών και την συνάθροιση της καταπίεσης (π.χ οι μαύρες τρανς γυναίκες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό τρανς δολοφονιών).
Στην βια που δεχόμαστε καθημερινά και αμετάκλητα από κράτος, πατριαρχία και κάθε λογής εξουσιαστική δομή και συσχετισμό, επιλέγουμε να απαντάμε με αντιβία, να σταθούμε αλληλέγγυα το ένα στο άλλο και να χτίσουμε πρακτικές και σχέσεις αλληλοπροστασίας. Όλα αυτά απαιτούν συνέπεια, προσπάθεια και πολλά λάθη στο ενδιάμεσο. Όμως είναι προτιμότερα τα ατελή δίκτυα και οι εννίοτε τεταμένες σχέσεις, από τον ατομικισμό και την απομόνωση. Προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι ανεπίτρεπτο από το υπάρχον, μέσα σε αυτό και παρά αυτού. Καλούμε όσα άτομα δεν επαναπάυονται στο «έτσι είναι τα πράγματα και τι να κάνουμε;» και όσα (έχουν καταλάβει ότι)δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν, να έρθουν να οικοδομήσουμε μαζί, το σπίτι που θα μας χωράει όλα (και μέσα του όλα τα υπόλοιπα σπίτια).
ΟΥΤΕ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΕΞΙΣΜΟΣ
SPRAY ΓΙΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ.
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΡΑΝΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΝΤΙΒΙΑ, ΑΛΛΗΛΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
Κατάληψη Ντουγρού